Bazen yaşanılanlar bir sonraki adımı atmak istemenize rağmen sizi artan bir yer çekimi kuvvetiyle çiviler olduğunuz yere. Tecrübelerinize biat edip etmeme konusunda tereddüt yaşarsınız. Ders almak gerekir geçmişten ama ne kadarını almak gerekir? Ölçüsü nedir? Her denklem kendi değişkenleriyle eşitliğini sağlar. Nasıl ki değişkenlerden biri ya da birkaçı değiştiğinde denklemin kendisi değişir, ulaşılan sonuç da buna bağlı olarak değişecektir. O zaman tecrübe dediğimiz yaşanmışlıkların tekrarı mümkün müdür oyuncuları değiştiğinde? Elbette benzerlikler yakalanabilir ki bu noktada daha ihtiyatlı davranılabilir fakat bu illa aynı sonuca ulaşacağımız anlamına gelir mi? Sanırım bu noktada ayrım ne kadar cesur olduğunuzla alakalı ya da neyi ne kadar göze alabildiğinizle. Aynı şeyleri tekrara almış gibi üst üste yaşadıktan sonra bile denemeye değer görüp görmemekle alakalı. Karşınızdakine verdiğiniz değerle, O'nu hayatınızda ne kadar çok istediğinizle ya da o kişinin yokluğunun katlanılabilir olup olmadığıyla...Belki de kısaca sizin için neler ifade ettiği, edebileceğiyle ilintilidir. Eğer ufacık da olsa bir ışık görüyorsanız peşinden gitmeye hazır olup olmamakla, yaranız ne kadar taze olsa da darbe alma ihtimalini görmezden gelebilmekle alakalıdır. Tüm bunların yanında karşınızdakine, yaşayabileceğiniz olası güzelliğe en başından haksızlık ediyor olma durumunu oldukça rahatsız edici buluyorum ki bana yapıldığında gerçekten de hiç güzel hissetmiyorum. Geçmişte yaşanılanların, daha önce hayatınıza giren insanların bıraktığı izlerin acısını başka birinin çekecek olma düşüncesi gerçekten çok insafsızca geliyor. İnsanın yaşadıklarından dolayı, ürkekleşmesi, güvensizlik hissetmesi ya da başka olumsuz hislere kapılması normaldir ama bunları daha sonra hayatınıza giren insanlara yansıtmak çok da adil değil.. Benzer şekilde kendi içinizdeki bu sorunları çözme yolunda da etkili olacağını sanmıyorum. Bunun yerine zaman, karşılıklı özveri ve sabırla aşılabilecek ufak engeller olarak görmek bana daha çok umut veriyor.. O yüzden dudaklarımın kıvrımı gözyüzünü göstermeye devam ettiği sürece bende bir kirpik mesafesi aklımdaki huzursuzluğu zamanla huzura bırakacak.. Biz buna " The power of Vulnerability" diyoruz..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder