"You don't stop loving someone, you start loving someone else.Maybe because there's room." Je l'aimais/ Someone I Loved (2009)
İçimin fazlasıyla sıkıldığı ve zihnimde beni bunaltan şeylerle boğuştuğum cumartesi günümü işteki koltuğumdan evdeki kanepeme geçerek devam ettirdim. Ofis koltuğundan kanepeye geçişin konforu artıracağını düşünmüştüm ama insanın kafası, zihni rahat etmeden bedeni de o rahatlığa kavuşamıyor sanırım. Kanepeye terfi tek başına yeterli olmayınca TV'yi açıp bir film buldum. Aslında göz ucuyla seyrettiğimi itiraf etmeliyim. Kafamı kurcalayan o kadar çok şey vardı ki filme konsantre bile olmadım. Yani kısacası film bile oyalamaya yetmedi kafamın içindeki fırtınayı. Oyalamak diyorum çünkü çözüme kavuşturmadan ya da kabullenmeden dinmeyecek o vızıltılar, biliyorum. Ama bazen o kadar bunalıyorum ki yoğunluğundan bir nefeslik mola istiyorum, lütfen sadece bir saat düşünmeden, görmezden gelerek yaşayayım. İşte bu cumartesi bunu başaramadım. En azından akşama kadar. Gözüm filme takıldıkça, kulaklarım da daha dikkatli dinlemeye başladı. Klasik bir dram filmiydi, en sevdiğim anlatım şekillerindendir, adamın hayatından bir kesit anlatılır ve işte şimdi burdadır: hataları, pişmanlıkları ve çaresizlikleriyle. Tam da filmini bulmuşum derken Daniel Auteuil'in ağzından o cümle dökülüverdi. Diyordu ki: " Birini sevmeyi bırakmazsın, sadece başka birini sevmeye başlarsın eğer kalbinde yer varsa." Sanırım 2 3 dakika kaldım ve defalarca kendi kendime tekrar ettim cümleyi. Benim için filmin en çarpıcı sahnesiydi, yapılmış en samimi itiraf ve yüzleşilmiş en büyük çaresizlik dolayısı ile iyi bir tespitti o cümle. Ne zaman bırakır ki insan karşısındakini sevmeyi? Ne zaman biter içindekiler? Umutları tükenince mi, umut etmekten vazgeçince mi? Yoksa hatıraların hatırlanmaya değer olmadığına inandırdığında mı kendini? Belki de yerini doldurabildiğinde hayatındaki önemini yitirir ve daha az arar olur varlığını, yokluğu daha az görünür olur. Peki ya dolmazsa yeri ya da dolsa da yeter mi sevmekten vazgeçmeye? Bir insan ne zaman vazgeçer karşısındakini sevmekten? Yani bilinçli bir eylem midir yoksa kendiliğinden yitip gider mi insanın hayatına giren ve tüm benliğiyle sevdiğini söyledikleri bir zaman.. Belki de.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder